-
1 kanat
крыло́ (с)* * *озвонч. -dı1) врз. крыло́kanat açmak — а) улета́ть; б) перен. унести́сь бы́стро, умча́ться как ве́тер
kanat çırpmak — взмахну́ть кры́льями
uçak kanadı — крыло́ самолёта
yel değirmeni kanadı — крыло́ ветряно́й ме́льницы
2) плавни́к3) воен. флангordunun sağ kanadı — пра́вый фланг а́рмии
4) ство́рка (двери, окна и т. п.)5) фли́гель ( дома)••- kanat altında
- kanadı altında
- kanadı altına almak
- kanat germek
- üstüne kanat germek -
2 kol
1) рука́kol askısı — пе́ревязь для руки́
koluna girmek — взять кого-л. по́д руку
2) рука́в ( платья)bu ceketin kolları dar — рукава́ э́того жаке́та у́зкие
3) прито́к (реки́), рука́в; отро́г ( хребта)bu dağ üç kola, o nehir iki kola ayrılır — э́та гора́ име́ет три отро́га, та река́ - три прито́ка
kol atmak — разветвля́ться; распространи́ться
ağaç kolu — ветвь де́рева
ana kolu — ко́рни со стороны́ ма́тери
demiryol kolu — железнодоро́жная ве́тка
5) ру́чка, рукоя́тка; рыча́гdikiş makinesinin kolu — ру́чка шве́йной маши́ны
vites kolu — авто рыча́г переключе́ния скоросте́й, переключа́тель скоросте́й
6) отделе́ние, отде́л, се́ктор; о́трасльendüstri kolu — о́трасль промы́шленности
bu kuruluşun hiç bir yerde kolu yoktur — э́та организа́ция нигде́ не име́ет своего́ отделе́ния
Dil Kurumunun Sözlük kolu — слова́рный се́ктор Лингвисти́ческого о́бщества
7) воен. коло́нна, отря́д; кома́ндаkol uçuşu — ав. группово́й полёт
açık kol — разо́мкнутая коло́нна
kapalı kol — со́мкнутая коло́нна
yürüyüş kolu — похо́дная коло́нна
8) воен. дозо́р, патру́льkol gezmek — нести́ карау́льную слу́жбу
9) брига́да, гру́ппа; отря́д, кома́ндаavcılar üç kola ayrıldılar — охо́тники раздели́лись на́ три гру́ппы
işçiler dört kol halinde çalışıyorlar — рабо́чие рабо́тают четырьмя́ брига́дами
keşif kolu — разве́дывательный отря́д
yoltamır kolu — брига́да по ремо́нту доро́ги
10) засо́в, задви́жкаkapı kolu — дверно́й засо́в
11) крыло́; фланг12) муз. гриф••- kolların arasına almak
- kolda altın bileziği olmak
- koluna iki polis girmişti
- kolu kanatı kırıldı
- kol kanat olmak
- kolları kopmak
- koluna kuvvet!
- kollarını sallaya sallaya gelmek
- kollarını sıvamak
- kol uzatmak
- kol vermek
- kol vurmak -
3 germek
(gerer)1) В натя́гивать; растя́гивать, вытя́гивать, удлиня́ть; раски́дывать (руки)yayı germek — натяну́ть лук
çocuk ellerini germiş uyuyor — ребёнок спит, раски́нув (разброса́в) ручо́нки
eldivenleri maşaya gererek açmak — растя́гивать перча́тки на распя́лке
2) В, Д тяну́ть, протя́гивать (верёвку и т. п.); развёртывать, натя́гивать, раски́дывать что над чемbalkona tente germek — натяну́ть над балко́ном тент
3) В напряга́ть (напр. зрение)gözlerini germek — а) напряга́ть зре́ние; б) тара́щить глаза́; де́лать больши́е глаза́
sinirlerini germek — а) напря́чь не́рвы; б) де́йствовать на не́рвы кому
geldi konuştu konuştu, sinirlerimi gerdi gitti — пришёл, до́лго болта́л, расстро́ил меня́ и ушёл
- a göğüs germek — сопротивля́ться, противостоя́ть
- a kanat germek — брать под своё кры́лышко кого, покрови́тельствовать кому
См. также в других словарях:
kanat açmak — (birine) birini korumak, himaye etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kanat — is., dı 1) Kuşlarda ve böceklerde uçmayı sağlayan organ Kuşun kanatlarını kısıp bir taş parçası gibi yere süzüldüğü gözümün önündedir. M. Ş. Esendal 2) Balıklarda yüzgeç 3) Bir uçağın havada durmasını sağlayan taşıyıcı aerodinamik güçlerin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kanatlanmak — nsz 1) Uçmaya başlamak 2) Uçmak, kanat açmak Hatice, Nahit in beklemediği bir anda yürüdü, ayakları yerden kesilecek, kanatlanacakmış gibiydi. T. Buğra 3) mec. Çok sevinmek Nasıl coşuyor, nasıl kanatlanıyordu anlatırken. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
yeleklenmek — nsz, hlk. Kanatlanmak, kanat açmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
PERVAZ — f. Kanat açmak, uçmak. Uçan, uçucu. * Nur. * Karargâh. * Saçmak. * Hücre. * Saçak. * Ayna. Dolap. * İnce, uzun tahta. * Uçan, uçucu gibi mânâlara gelerek birleşik kelimeler yapılır … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kapı — is. 1) Bir yere girip çıkarken geçilen ve açılıp kapanma düzeni olan duvar veya bölme açıklığı 2) Bu açıklıktaki açılıp kapanan kanat Evlerin kapılarında kocaman yeşil bronz tokmaklar vardı. S. F. Abasıyanık 3) Tavla oyununda iki pul üst üste… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kol — is., anat. 1) İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm 2) Vücudunun bu bölümünü saran bölümü Kara yağız oğlan yalandan gözlerinin yaşını pembe mintanının kollarına siliyordu. O. C. Kaygılı 3) Makinelerde tutup çevirmeye,… … Çağatay Osmanlı Sözlük